Horseshoe Bend

14 augustus

Eindelijk een programmaloze dag. Hoewel de fameuze Horseshoe Bend in de Colorado River nog gezien moet worden. Vlak buiten Page ligt in de zinderende hitte een parkeerplaats. Vandaar is het 800 meter lopen in mul zand naar het uitzichtpunt. In verband met de hitte is er een afdak geplaatst aan het eind van het eerste stukje klimmen. We komen zuchtende en puffende mensen tegen. Een iets corpulente (Amerikaanse?) vrouw wordt aan beide zijden ondersteund. Boven aangekomen begrijp ik waarom. Het is een flinke afdaling naar de rand van de canyon en dat moeten we straks in de andere richting lopen.

Het uitzicht is adembenemend. Gelijktijdig slaat de schrik je om het hart als je ziet hoe dicht mensen aan de rand staan. Vooral ouders die hun kinderen op het uiterste puntje laten poseren verdenken we van gebrek aan liefde voor hun kroost. Het gapend gat is minstens 1200 meter diep.

Op de terugweg probeer ik in het spoor van Frank te blijven. Het lukt bijna en boven  in de schaduw is het uithijgen. Het afdak is een goed idee.

Op de kaart (ja, ja, een heuse landkaart) had ik gezien dat er een plek is waar je met de auto kunt afdalen naar de rivier. Om daar te komen moeten we de dubbele Navajo Bridge oversteken. De stalen brug is een kleine 80 jaar geleden aangelegd. Het moet in die tijd een enorme prestatie zijn  geweest om die constructie te maken en op zijn plaats te krijgen. Omdat de brug 120 meter de rivier ligt is geheel terecht een bord geplaatst met de tekst dat springen verboden is.

We dalen af naar Lees Ferry. Op de infoborden worden we gewaar dat in vervlogen tijden ene Lee met paard en wagen de oversteek over de rivier verzorgde.

Met een duik in het zwembad van het hotel sluiten we de dag af. We moeten vroeg naar bed. De wekker zal morgen om 5:30 uur afgaan.